De denktank “jongvolwassenen” – Twee jaar later – Doen we het nu echt allemaal anders?

Een aantal van hen spreek ik nog regelmatig en bij gelegenheid hebben we het dan nog weleens over de denktank voor jongvolwassenen. Weet u het nog? Twee jaar geleden vormde een groep jongvolwassenen uit onze Gemeente een zgn. Denktank en aan hem werd gevraagd om, te dromen, na te denken over de vormgeving van de kerk, de Gemeente in 2025. Een uitdaging die men graag aan wilde gaan. Het resultaat mocht er zijn: een uitgewerkt plan waarin veel concrete aanbevelingen stonden.

In de afgelopen twee jaar is de taakgroep Jeugd en Jongeren met veel van deze aanbevelingen aan de slag gegaan. Zo is het idee van de kerkdienst a la carte afkomstig van de denktank. Verder zijn zaken als aandacht voor de inrichting van het (nieuwe) kerkgebouw, het leren kennen van je leden (jongerenpastoraat) en aandacht voor publiciteit via onze eigen website maar ook via Sociale media op de takenlijst van de Taakgroep Jeugd en Jongeren terecht gekomen.

Ongeveer gelijktijdig met de start van de denktank ben ik begonnen als Diaken voor het jongvolwassenenwerk. Een “pioniersfunctie” waarin het soms zoeken is naar de juiste “toon” en de juiste “maat”. Gelukkig vertegenwoordigd de denktank het overgrote deel van mijn eigen gedachtegoed. Nl, dat je geraakt wil worden, je verbonden wil voelen met anderen en dat je dingen mag en kan delen met elkaar. Aandacht voor mensen is belangrijk, in de breedste zin van het woord. De kerk heeft, meer dan ooit, de mogelijkheid om op een breed maatschappelijk gebied actief te kunnen zijn. Als Diaken voel ik mezelf deel van deze veranderingen maar, geldt dat ook voor de mensen die ons “op het spoor” hebben gezet?

Tijdens de gesprekken over de denktank hoor ik te vaak dat de deelnemers aan de denktank weinig of niets weten en horen over de veranderingen die nu gaande zijn. Men gelooft in het concept maar voelt zich er eigenlijk niet bij betrokken. Dat laatste vind ik geen beste ontwikkeling.

Ik zou mij in die zin ook rechtstreeks tot de denktankers willen richten en willen zeggen: hoe kunnen we dit anders doen? Jullie hebben ons twee jaar geleden enorm uitgedaagd, we zijn begonnen aan een bijzonder traject met het idee in het achterhoofd dat jullie daar ook deel van uitmaken. In ieder geval willen we jullie het gevoel geven dat er gewerkt wordt aan de realisatie van jullie ideeën.

Jullie inbreng stopt niet bij het aanbieden van het plan. Blijf ons uitdagen, vernieuwen en inspireren. Durf vooral kritisch te zijn op wat wij doen en ga het gesprek aan. De nieuwe kerk, waar we nu ook letterlijk aan gaan bouwen, is van ons allemaal!

Anton van Dijken, Diaken Jongvolwassenenwerk in de PWZN.