Eenzaam op weg.....

Overdenking en voorbeden tijdens de Vesper in de Stille Week op 26 maart 2013 in de Olijftak door Anton van Dijken. Evangelielezing: Lucas 2: 40-51 Psalm van de avond: Psalm 122.

Overdenking

Na het lezen en bespreken van het evangelie van Lucas trof het mij ineens: Wat moet Jezus zich eenzaam hebben gevoeld tijdens zijn leven. Toen hij als twaalfjarige in de tempel wist en voelde dat hij juist daar op “zijn bestemming” was begrepen zijn ouders hem niet. Het kan niet anders of dit moet heel erg veel impact hebben gehad op een jongen van nog maar twaalf jaar oud. Ook al was hij, volgens de tekst al heel sterk en wijs. En dan was er ook: zijn moeder, Maria. Zij sloot alles wat er met hem gebeurd was in haar hart.

Ik heb mij geprobeerd af te vragen hoe zijn moeder het leven van Jezus moet hebben ervaren. Zij wist dat hij bijzonder was vanaf zijn geboorte en toch was het ook “gewoon” haar kind. In dit eerste en enige verhaal over de tienerjaren van Jezus wordt voor mij duidelijk dat de tegenstellingen voor Maria groot moeten zijn geweest. Als moeder maakte zij zich ongerust over haar kind die niet meer in hun reisgezelschap was. In haar wanhoop heeft ze misschien wel gedacht dat hij een ongeluk had gehad, ontvoerd was of misschien wel was gedood.

In onze tijd zijn er T.V. programma’s waarin ouders op zoek gaan naar hun ontvoerde kinderen. Mensen die wanhopig zijn en eigenlijk geen andere uitweg meer weten dan aan de hele wereld te laten zien dat zij hun kinderen missen. In de hoop dat iemand, waar dan ook ter wereld, haar kinderen heeft gezien. Sommigen van hen zeggen dat ze elke dag bidden voor de terugkeer van hun kind, soms al jarenlang. Mensen met een rotsvast geloof in Hem die hen kracht blijft geven.

Je kunt het bijna voor je zien dat Maria de tempel binnen komt stormen, als zij op zoek is naar Jezus en dat al haar wanhoop, boosheid en angst maar vast ook opluchting en blijdschap toen ze Hem zag, als een soort kruidenmengsel naar buiten komen met de woorden: ‘Kind, wat heb je ons aangedaan? Je vader en ik hebben met angst in het hart naar je gezocht.’ Woorden van een moeder die zich, ondanks de aanwezigheid van haar man en mogelijk vele anderen, drie dagen lang eenzaam gevoeld moet hebben zonder haar geliefde zoon. Tegelijkertijd geloof ik dat zij Jezus vertrouwde toen hij zei: ‘Waarom hebt u naar me gezocht? Wist u niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’ Begrijpen deed zij Hem niet maar ze vertrouwde Hem wel. Immers, zij sloot alles in haar hart.

Maria’s kind was een bijzonder kind en Hij vervolgde Zijn levensweg. Hij koos twaalf mannen uit om Hem te volgen. Ook deze twaalf begrepen hem vaak niet. Keer op keer probeert Jezus aan hen en de mensen duidelijk te maken wat Hij wil zeggen. Vaak moet hij constateren dat men Hem niet begrijpt. Als je je probeert te verplaatsen in een dergelijke situatie dan zou je er behoorlijk wanhopig van kunnen worden. Wanneer je keer op keer niet wordt begrepen door mensen ga je aan je zelf twijfelen. Ben je wel duidelijk genoeg? Leg je het wel goed genoeg uit? Willen ze jou niet begrijpen of erger nog: willen ze jou niet?

Schrijver en priester Henri Nouwen zei eens:  “Je bent niet wat je hebt. Je bent niet wat anderen over je denken, zelfs niet wat jij over jezelf denkt. Je bent ook niet wat je doet. Je bent een geliefd kind van God.”

Geen makkelijke opdracht: Eigenlijk heb en ben je niets. Een eenzaam wezen die zich van de wereld niks hoeft aan trekken en ook niet op anderen hoeft te rekenen. Maar, God heeft je lief en dat is alles wat telt. Pasen is voor mij:  God leert ons hoe groot Zijn liefde voor ons is. Zijn liefde geeft mij kracht.

Musicalster René van Kooten kruipt as donderdag in de huid van Jezus tijdens “The Passion” in het centrum van Den Haag. Van Kooten zal omringd zijn door misschien wel duizenden toeschouwers en een paar miljoen T.V. kijkers. Jezus kende de weg die hij zou moeten gaan en Hij wist dat God hem lief had. In mijn ogen MOET Hij moet dat wel zeker geweten hebben. Zo zeker dat Hij bereid was om het offer van het kruis te brengen en zich van God en alles verlaten te moeten voelen.

Ik vraag mij af of een mens zich eenzamer kan voelen dan Jezus toen, aan het kruis. Misschien zijn moeder, Maria…. Zou zij, toen zij huilend bij het kruis stond, terug gedacht hebben aan het moment in de tempel?

Amen

Voorbeden

Lieve God, wij bidden U voor mensen die zich eenzaam voelen, zich niet begrepen voelen,  voor mensen die het gevoel hebben dat ze aan de zijlijn van het leven staan. Zo bidden wij U.

Wij bidden u voor moeders die wereldwijd in angst zitten om hun kinderen. Geef hen kracht en vertrouwen om door te gaan en op U te vertrouwen.  Zo bidden wij U.

Leer ons te beseffen dat wij U geliefde kinderen zijn. Met U is alles mogelijk. Zo bidden wij U.

Amen